Berkeley, Borges en Tokarscuk

De filosofie van Berkeley is een eigen leven gaan leiden, hij zegt: zonder onze waarneming, onze interpretatie, is er niet zoiets als bijvoorbeeld een stoel.

Volgens Berkeley is de natuur een vingerwijzing van de schepper, wij moeten de natuur door onderzoek leren interpreteren. Wij denken nu meestal die schepper er niet meer bij, het onderzoeken is nog in volle gang. 

De Argentijnse dichter Borges geeft er in zijn gedicht “OCHTENDGLOREN” een eigen invulling aan:

“De wereld is een activiteit van de geest, een droom van de zielen, zonder grond noch doel noch inhoud.”

en ook: 

”Ideeën zijn niet eeuwig als marmer maar onsterfelijk als een bos of een rivier”

Vervolgens beïnvloede Borges de Poolse schrijfster Olga Tokarczuk (winnares van de Nobelprijs voor Literatuur 2018). 

Zij beschrijft hoe zij als kind de rand van de wereld voelde en als je daar je hand overheen uitstak, dan verdween die in het niets.

In een interview vertelt ze dat ze bang is de wereld om haar heen te dromen, maar dat die angst haar juist scheppingskracht verleent.